   (Husrev’in bir fıkrasıdır) Kıymetdar Üstadım! Bugün Süleyman Efendi kardeşimle irsâl buyurulan; biri, dünyanın ömrünü îzah eden bir mektubla, diğeri Hazret-i Yûnus Aleyhisselâm’ın duasının fezâilini gösteren Otuz Birinci Mektub’un Otuz Bir Lem’adan On Birinci Kısmının Birinci Kısmını aldık ve okuduk. Sevgili Üstadım, bu kısım bizi o kadar mesrur etti ki, târifine muktedir değilim. Cenâb-ı Hak sizden ebeden râzı olsun. Bu risâle kat’i bir varlıkla bu ümmete necat kapılarını açıyor. Ve bu zulümatlı günlerin avdet etmemek üzere veda etmekte olduğunu ihbar etmekle beraber, şâkirdlerini hep birden ve bir ağızdan münâcata davet ediyor. Sevgili Üstadım; istikbâlimizi, nur deryasından fışkıran nücûm-misâl nurlarla aydınlatan ve bu kasvetli ve karanlıklı ve kâbuslu günlerimizde kat’i bir ümidle yaşatan ve her bir risâlede lemeân eden yeni bir başka nurla yüzümüzü güldüren Cenâb-ı Vâcibü’l-Vücûd Hazretlerine bîhisab şükrümüzü takdîm ederken, sevincimizi katlayan Üstadımızın vürûduna sabırsızlıkla intizarımızı arz ederim efendim. Ahmed Husrev Kelimenin manası için üzerini çift tıklayınız. | |||
